Studiumoogstdag Onderwijsleerpsychologie

De tweede studiumoogstdag heeft plaatsgevonden. Het paper met de titel: Het nieuwsgierige moment, is ingeleverd bij Hanneke de Laat, themakerndocent onderwijsleerpsychologie. Nu eerst wachten of het paper, ontvankelijk verklaard wordt en zoja dan over 3 weken de uitslag.
Nico was de stalmeester van de dag en trapte af aan het begin van de ochtend met een warm welkom. De groepen presenteerde zichzelf met een pakkend zin, ik riep: "Nieuwsgierig hoe het denken in voorstellingen en beelden de student doet leren, kom met ons groepje mee". En 3 van de 10 gasten hebben bij ons plaats genomen.
Met de groep: 'Imaginair leren' bestaande uit Len, Jan M. en Nico hebben we de bijeenkomst van het studium gedaan. Aan de hand van  twee briefjes werd vooraf ingevuld: 1. Wat voor beeld heb je over imaginiar leren en 2. Als je straks de deur uit stapt wat wil je geleerd hebben of wat wil je te weten komen? In de dropbox: studiumoogstdagonderwijspsychologie zit wat film materiaal. Het was een zinnige bijeenkomst, waarbij alle uitkomsten op kaarten zijn vermeld en die uitspraken zijn gebruikt bij de grote evaluatie/nabespreking met de andere groepen. Zinnig omdat ondanks het vele gepraat wat al heeft plaats gevonden in de Skype sessies met de CoP, heb ik toch weer nieuwe dingen gehoord, zoals het denken in een andere dimensie! De gasten hadden moeite met het beetpakken van de materie, iets wat mij nu duidelijk is: Imaginair leren laat zich niet beetpakken! Het leerrendement is niet direct te 'toetsen' het is een proces van ontwikkeling.

DIALOOG

OPBRENGST

De volgende opbrengsten geef ik expliciet weer omdat ze pakkend zijn:
Imaginair leren = Regisseur van je eigen gedachten Kiezen uit scenario's Het onmogelijke in je hoofd fysiek mogelijk maken Vrijheid onbeperkte mogelijkheid Een andere dimensie


Na alle opbrengsten van de verschillende groepen zag ik de link tussen de groep imaginair leren en de groep brein en leren:
Jelle Jolles (2011) schrijft in Ellis en het verbreinen over het fenomeen verbreinen. Hier ligt die link met imaginair leren, want als je bijvoorbeeld met een student in gesprek gaat over de consequenties van zijn/haar gedrag en je laat de student daar een voorstelling van maken dan is de student aan het imaginair leren en aan het verbreinen. Immers de student kan de gevolgen van de actie nog niet overzien en heeft daar de hulp nodig van de docent (=verbreinen) en de docent doet dit door de student een voorstelling te laten maken in het hoofd van die situatie in de toekomst (=imaginair leren). En als de 'jonge' student aan het verbreinen is dan zet hij de prefrontale schors van het brein aan het werk, dat deel waar de beslissingen worden genomen, keuzes worden gemaakt en acties gepland. De netwerken worden verstevigd en verbindingen worden gelegd met andere delen van de hersenen.
Altijd leuk zo'n aha moment: